lunes, 24 de febrero de 2014

ANIMAIS FABULOSOS

ANIMAIS FABULOSOS

ALICORNIO.- É posible que sexa o mesmo co Unicornio. É tamen un mito universal. Este animal é moi veloz e valente. Porén o clima de Galiza non favorece a este animal polo que aquí non se soe ver. Pero o que si se fai aqui e traficar co seu corno e as suas raspaduras, as cales mistúranse con leite e dáselle a beber ós doentes. Tamén se o corno se introduce na auga, esta terá propriedades curativas. Tamén fanse colgantes co corno que se usan contra o mal de ollo.

ALICORNIO.- Es posible que sea lo mismo que el Unicornio. También es un mito universal. Este animal es muy veloz y valiente. No obstante el clima de Galicia no favorece a este animal, por lo que aquí no se suele ver. Pero lo que si se hace aquí es traficar con su cuerno y con sus raspaduras, las cuales se mezclan con leche y se le dá de beber a los enfermos. También si el cuerno se introduce en el agua, está tendrá propiedades curativas. También con el cuerno se hacen colgantes que se usan contra el mal de ojo.

AVE FRÍA.- Páxaro que anuncia a morte e que é invisible.

AVE FRÍA.- Pájaro que anuncia la muerte y que es invisible.

AVICHUCHOS.- Forma que toman os ananos e os mouros que viven debaixo dos castros. Son coma aves de aspecto desagradable e gardan os tesouros.

AVICHUCHOS:- Forma que toman los enanos y los mouros que viven debajo de los castros. Son como aves de desagrabale aspecto y guardianas de los tesoros.

BALEA XIGANTE DE SAN CIBRAO.- En tempos do bispo San Gonzalo de Mondoñedo, apareceu nas costas de San Cibrao unha balea xigante, que atemorizou durante tempo as xentes da bisbarra, polo seu furor e o seu grandor. Asemade a balea falaba na sua propria lingua.
O bispo enfrentouse a ela falándolle na sua lingua, e no medio da conversa conqueriu meterse na boca do animal, para deseguido saír dela levando unha imaxe da Virxe.
A balea decontado arredouse e non apareceu xamais.

BALEA XIGANTE DE SAN CIBRAO.- En tiempos del obispo San Gonzalo de Mondoñedo, apareció en las costas de San Cibrao una ballena gigante, que durante un tiempo atemorizó a las gentes de la comarca por su furia y su tamaño. Asimismo la ballena hablaba en su propio idioma.
El obispo se enfrentó a ella hablándole en su idioma, y en el medio de la conversación consiguió meterse en la boca del animal, para seguidamente salir de ella portando una imagen de la Virgen.
La ballena al momento se alejó y no apareció jamás.

BASILISCO.- É un monstro de varias cores. Ten ollos de sapo, corpo de serpe e cabeza, pescozo e patas coma as dun galo. O seu alento é moi cheirento e mata ca sua ollada.
Se se consigue ver antes de que nos vexa perde o poder e morre.
A donicela enfréntase a el posto que o basilisco non atura o seu cheiro.

BASILISCO.- Es un monstruo de varios colores. Tiene ojos de sapo, cuerpo de serpiente y cabeza, pescuezo y patas como las de un gallo. Su aliento es muy hediondo y mata con su mirada.
Si se consigue ver antes de que este nos vea, pierde su poder y muere.
La comadreja se enfrenta a él dado que el basilisco no soporta su olor.

BECERRA CON CANS.- Becerra que vai dando grandes voces, seguida por un fato de cans que ladran. Deíxase ver sobre todo nas encrucilladas ás doce da noite. Soe relacioarse coa Santa Compaña.

BECERRA CON CANS.- Becerra que va dando grandes voces, seguida por un grupo de perros que ladran. Se deja ver sobre todo en las encrucijadas a las doce de la noche. Suele relacionarse con la Santa Compaña.

BIOSBARDOS.- Páxaros que se sabe que teñen unha gran beleza, se ben ninguen sabe describilos con exactitude. Se se consiguen cazar dan moita sorte, sempre e cando non se lle ensinen a ninguén.
Para conseguir cazalos hai que ir de noite a un camiño estreito e afastado, cun saco grande e atrapalos mediante un esconxuro.

BIOSBARDOS.- Pájaros de los que se sabe que tienen una gran belleza, si bien nadie sabe describirlos con exactitud. Si se consiguen cazar dan mucha suerte, siempre y cuando no se le muestren a nadie. Para conseguir cazarlos hay que ir de noche a un camino estrecho y apartado, con un saco grande y atraparlos mediante un conjuro.

BOI BRUON.- É coma un boi encantado de enorme tamaño que vive baixo as augas da lagoa de Carregal, na que en ocasions vense as burbullas que orixina este ó respirar e as veces óense os seus bramidos.

BOI BRUON.- Es como un buey hechizado que gran tamaño que vive bajo las aguas de la laguna de Carregal, en la que en ocasiones se ven las burbujas que origina este al respirar y en ocasiones se oyen sus bramidos.

BOI DE SANDOMEDIO.- Boi de ouro  que nun monte das Neves foi soterrado polos mouros. Está baixo un penedo ó que chega un brazo de mar, e este non se pode mover ou quitar dalí, posto que o mar inundaría toda a contorna.

BOI DE SANDOMEDIO.- Buey de oro que en un monte de As Neves fué enterrado por los mouros. Está bajo un peñasco al que llega un brazo de mar, y este no se puede mover o quitar de allí, dado que el mar inundaría todo el contorno.

BOI LOURO.- Este está enterrado en Pena Loura, Palas de Rei, e curiosamente é un boi negro.

BOI LOURO:- Este está enterrado en Pena Loura, Palas de Rei, y curiosamente  es un buey negro.

BOIS DE GURES.- Dous bois enmeigados que fuxiron da cidade de Duio antes de sumerxirse e ficaron convertidos en dous illotes no esteiro do Ézaro.

BOIS DE GURES.- Dos bueyes hechizados que huyeron de la ciudad de Duio antes de sumergirse y quedaron convertidos en dos islotes en el estuario del Ézaro.

BOI VIDAL.- Boi pétreo que vive debaixo do mar. Os seus ollos deben ser un fósil de cunchas mariñas que protexen contra o mal de ollo.

BOI VIDAL.- Buey pétreo que vive debajo de mar. Sus ojos deben ser un fósil de conchas marinas que protegen contra el mal de ojo.

CABALIÑO BRANCO.- O diaño bulreiro as veces disfrázase ca forma de un cabaliño branco de gran beleza, que convida ós camiñantes a montarse nel, con fin de gastarlles bromas pesadas ou extravialos.

CABALIÑO BRANCO.- El diablillo burlón en ocasiones se disfraza con la forma de un caballito blanco de gran belleza, que invita a los caminantes a montarse en él, con el fin de gastarle bromas pesadas o extraviarlos.

CABALO DA FIAÑA.- O parecer simboliza a morte; é de cor negra cos ollos e ventás de cor vermello ardente. A os que suben nel xa non os deixa baixar percorrendo campos e montes ata perderse na escuridade.

CABALO DA FIAÑA.- Al parecer simboliza la muerte; es de color negro con los ojos y las ventanas de la nariz de color rojo ardiente. A los que se suben a él ya no les deja bajar, recorriendo campos y montes hasta perderse en la oscuridad.

CABALO PANTASMA.- Cabalo sobrenatural da cor do lume que tamén o bota pola boca. Aparéceselle ós camiñantes e ós buscadores de tesouros. Pode tratarse dunha manifestación do diaño bulreiro.

CABALO PANTASMA.- Caballo sobrenatural de color del fuego que también arroja por la boca. Se le aparece a los caminantes y a los buscadores de tesoros. Se puede tratar de una manifestación del diablillo burlón.

CABRA CON PERNAS DE MULLER.- Cabra libidinosa que seduce ós mozos.

CABRA CON PERNAS DE MULLER.- Cabra libidinosa que seduce a los jóvenes.

CABRA DO AIRE.- Ave noitébrega e invisible. Agoira a defunción de que a oe. As suas voces lembran os meos das cabras.

CABRA DO AIRE.- Ave nocturna e invisible. Augura la defunción del que la oye. Sus voces recuerdan los balidos de las cabras

CABRA QUE FALA.- Sae polas noites e aparéceslle ós camiñantes aos que lles fala.

CABRA QUE FALA.- Sale por las noches y se les aparece a los caminantes a los que les habla.

CADEA PELEGRINA.- Bota lume polos ollos e pola boca. Presaxia desgracias. Se se atopa un con ela, nunca debe mirar para os ollos acesos do animal.

CADELA PELEGRINA.- Arroja fuego por los ojos y por la boca. Presagia desgracias. Si uno se encuentra con ella, nunca debe mirar para los ojos encendidos del animal.

CADELA DE TETAS LONGAS.- Cadela de gran tamaño que arrastra as tetas polo chan e aparécese de noite como sinal de morte. As veces divídese en dous e bota fume pola boca.

CADELA DE TETAS LONGAS.- Perra de gran tamaño que arrastra las tetas por el suelo y se aparece de noche como señal de muerte. A veces se divide en dos y echa humo por la boca.

CAN BRANCO.- Can de ollada triste que se aparece os camiñantes polas noites. Porén é sinal de boaventura.

CAN BRANCO.- Perro de mirada triste que se aparece a los caminantes por las noches. No obstante es seña de buenaventura.

CANCERBERO.- Can do deus da Morte que está a entrada dos infernos para impedir que as almas o abandoen.

CANCERBERO.- Perro del dios de la Muerte que está a la entrada de los infiernos para impedir que las almas lo abandonen.

CAN DO URCO.- Can do Inferno de tamaño colosal con cornos e longas orellas, que ouvea polas noites. É agoiro de morte.

CAN DO URCO.- Perro del infierno de tamaño colosal con cuernos y largas orejas, que aúlla por las noches. Es augurio de muerte.

CARANGUEXO COA PINZA DE OURO.- Caranguexo cunha pinza de ouro que garda un esquelete formado por diamantes, perlas e ouro que está mergullado no fondo do río Barbaña.

CARANGUEXO COA PINZA DE OURO.- Cangrejo con una pinza de oro que guarda un esqueleto formado por diamantes, perlas y oro que está sumergido en el fondo del río Barbaña.

COBRA CON ÁS.- As cobras desenrolan ás ao chegar a certo tamaño. Logo siguen o curso dos ríos con fin de irse cara Babilonia e convértense en dragons.

COBRA CON ÁS.- Las culebras desarrollan alas al llegar a cierto tamaño. Después siguen el curso de los ríos con el fin de marchar hacia Babilonia y se convierten en dragones.

COBRA CON SETE CABEZAS.- Son cobras que gardan tesouros e para matalas hai que chantarlles unha agulla na cabeza do medio.

COBRA CON SETE CABEZAS.- Son culebras que guardan tesoros y para matarlas hay que clavarles una aguja en la cabeza del medio.

COCA TARASCA.- Monstro con corpo de dragón e cola de serpe que vive no mar. Dispón de duas grandes ás semellantes as dos morcegos, e catro patas con fortes gadoupas. Saía en ocasions do mar para secuestrar e devorar raparigas ata que os rapaces da vila de Redondela déronlle morte.

COCA TARASCA.- Monstruo con cuerpo de dragón y cola de serpiente que vie en el mar. Dispone de dos grandes alas semejantes a las de los murciélagos, y cuatro patas con fuertes garras. Salía en ocasiones del mar para secuestrar y devorar chiquillas hasta que los muchachos de la villa de Redondela le dieron muerte.

CHASCO.- Páxaro maldito do cal a metade pertencelle ó demo, polo cal non se come.

CHASCO.- Pájaro maldito, del cual la mitad pertenece al demonio, por eso no se come.

DRAGON.- Monstro con forma de enorme serpe que ten ás e pes. Dispoñen do don da palabra. Son moi lónxevos e tamen voraces. Botan lume pola boca. Gostan de ir a Babilonia.

DRAGÓN.- Monstruo con forma de enorme serpiente que tiene alas y pies. Disponen del don de la palabra. Son muy lóngevos y también muy voraces. Hechan fuego por la boca. Les gusta ir a Babilonia.

FORMIGAS DE BELÉN.- Formigas invisibles que os nenos invocan para obrigar a outros cativos que saben dun niño de páxaro a rebelar o seu paradoiro.. Crese tamén que estas formigas son almas reencarnadas ou Xente Cativa.

FORMIGAS DE BELEN.- Hormigas invisibles que los niños invocan para obligar a otros niños que saben de un nido de pájaro a rebelar su paradero. Se creee también que estas hormigas con almas reencarnadas o Xente Cativa.

GALIÑA CON PITOS.- Transfórmase deste xeito o encanto que garda os tesouros que se atopan no fondo das fontes. Sae fora entre una morea de pitos. Si entre eles hai un de cor branca, sinifica que hai una Dona que pide que a desencanten.

GALIÑA CON PITOS:- Se trasforma de esta manera el encanto que guarda los tesoros que se encuentran en el fondo de las fuentes. Sale al exterior entre un montón de polluelos. Si entre ellos hay uno de color blanco, significa que hay una Dona, que pide que la desencanten.

GALIÑA DOS OVOS DE OURO.- É propriedade dunha princesa moura convertida en serpe. A galiña pon os ovos de ouro. A sua dona, a serpe, adoita verse nos amenceres cuha flor na boca, e quen a bique nos beizos desencántaa e convertea en muller, recibindo a cambio como agasallo a galiña dos ovos de ouro.

GALIÑA DOS OVOS DE OURO:- Es propiedad de una princesa moura, convertida en serpiente. La gallina pone los huevos de oro. Su dueña, la serpiente, acostumbra verse en los amaneceres con una flor en la boca, y quien la bese en los labios la desencanta y la convierte en mujer, recibiendo a cambio como regalo la gallina de los huevos de oro.

GATA BRANCA.- Aparécese nas encrucilladas e nos cruceiros, para enredarse entre as pernas da xente.

GATA BRANCA.- Se aparece en las encrucijadas y en los cruceros, para enredarse entre las piernas de la gente.

GRANDE BESTA.- Trátase dun gran cervo que autocúrase da sua epilepsia rañando una orella coa unlla do pé traseiro dereito. Os anacos das unllas úsanse como amuletos.

GRANDE BESTA.- Se trata de un enorme ciervo que se autocura de su epilepsia, rascando una oreja con la uña del pié trasero derecho. Los pedazos de las uñas se usan como amuletos.

LAGARTO DE DUAS COLAS.- Garda os tesouros e tamén é adiviñador. Sobre a area ou a fariña, pode escribir cos rabos os números do premio maior da lotaría.

LAGARTO DE DUAS COLAS.- Guarda los tesoros y es tambien adivino. Sobre la arena o la harina, puede escribir con el rabo los múmeros del premio mayor de lotería.

LAVACÚ.- Cabalo do demo que lava o cu na auga emponzonándoa.

LAVACÚ.- Caballo del demonio que lava el culo en el agua envenenándola.

LEONARDO.- Ten forma de macho cabrío, con tres cornos, barbas de cabra e orellas de raposo. O seu cu ten forma de cara e hai que bicalo. Na  noite de S. Xoan procede ó reparto de moscas as distintas partes do mundo. As moscas saen con os seus excrementos.

LEONARDO:- Tiene forma de macho cabrío, con tres cuernos, barbas de cabra y orejas de zorro. Su culo tiene forma de cara y hay que besarlo. En la noche de San Juan procede al reparto de moscas a las distintas partes del mundo. Las moscas salen con sus excrementos.

LOBERNO.- Ten forma de raposo. É xordo e non fuxe. A xente co medo que lles infunde afástase del e deixanlle comer todo o que queira. Hipnotiza ca sua ollada e ve a través das paredes.
Tamén desenterra os cadavres dos cimiterios para devoralos.

LOBERNO.- Tiene forma de zorro. Es sordo y no huye. La gente con el miedo que les inspira se apartan de el y le dejan comer todo lo que desee. Hipnotiza con su mirada y ve a través de las  paredes. También desentierra los cadáveres de los cementerios pra devorarlos.

LOBISHOME.- É un home ou muller que se transforma en lobo. Isto pode acontecer por maldición dos pais ou doutra persoa; por ter nacido na noite de Nadal ou de Venres Santo; por un meigallo; por ser o sétimo ou noveno irmán do mesmo sexo.
A transformación empeza cando a persoa sente un anceio irreprimibel de arrolarse na terra. Soe envorcarse onde fixeran cama os lobos reais, e mesmo faise coma eles superándoos en velocidade, forza, afouteza, crueldade e intelixencia.
Nese estado adícase a atacar, matar e devorar as persoas.
Cúrase a maldición se alguén faille sangue cunha aguillada de acivro abenzoada o Domingo de Ramos.

LOBISHOME.- Es un hombre o mujer que se transforma en lobo. Esto puede suceder por maldición de los padres o de otra persona; por tener nacido en la noche de Navidad o de Viernes Santo; por un hechizo; por ser el séptimo o el noveno hermano del mismo sexo.
La transformación empieza cuando la persona siente un ansia irrefrenable de arrullarse en la tierra. Suele revolcarse donde hiceron cama los lobos reales, e incluso se hace como ellos superándolos en velocidad, fuerza, valor crueldad e inteligencia.
En ese estado se dedica a atacar, matar y devorar a las personas.
Se cura la maldición si alguién le hace sangre con una aguijada de acebo bendecida el Domingo de Ramos.

LOBO DA XENTE.- Mozo ou moza que por maldición paterna convértese en lobo. Tamén pode ser por fada e a maldición dura sete anos.
En ocasions andan en grupos de tres. Só comen xente a que esnaquizan primeiro.
Se son feridos cunha pedra ou cunha arma punzante, acábaselles a maldición e transfórmanse en persoas normais.

LOBO DA XENTE.-  Muchacho o muchacha que por maldición paterna se convierte en lobo. También puede ser por destino y la maldición dura siete años.
En ocasiones andan en grupos de tres. Solo comen gente a la que destrozan primero.
Si son heridos con una piedra o con un arma punzante, se les acaba la maldición convirtiéndose en personas normales.

MONSTRO DA LAGOA.- Vive na lagoa de Castelo, perto de Muras na que garda una Campá de Ouro, no fondo da mesma. Cando a lagoa seca o monstro e o tesouro entérranse nela e desaparecen. Este monstro ten parentesco coa Serpe, co Dragón, coa Coca e tamen co do lago Ness, sendo un mito moi común nos países celtas.

MONSTRO DA LAGOA.- Vive en la laguna de Castelo, cerca de Muras en la que guarda una ampana de oro, en el fondo de la misma. Cuando la laguna se seca, el monstruo y el tesoro se entierran en ella y desaparecen. Este monstruo tiene parentesco con la Serpiente, con el Dragón, con la Coca, y también con el del lago Ness, siendo un mito muy común en los  países celtas.

MOSCA RAXADA.- É no que se transforman as bruxas para facer dano ós que traballan cos animais. Pódense matar con varas de oliveira bendita para facer aspersions.

MOSCA RAXADA.- Es en lo que se transforman las brujas para hacer daño a los que trabajan con animales. Se pueden matar con varas de olivo benditas para hacer aspersiones.

MULLER CERVA.- Doncela que nos Ancares transformábase nunha cerva branca. Un irmán dela saíu de caza e matou una cerva branca. Ao non poder transportala no lombo, optou por curtarlle unha pata para ensinarlla a sua familia. Cando lla amouso, a pata transformárase nunha man que todos recoñeceron como a da irmá desparecida.

MULLER CERVA.- Doncella que en los Ancares se transformaba en una cierva blanca. Un hermano de ella salió de caza y mató a una cierva blanca. Al no poder trasportarla a hombros, optó por cortarle una pata con el fin de enseñársela a la familia. Cuando se la mostró la pata se transformara en una mano que todos reconoceron como la de la hermana desaparecida.

PEREGRINA.- Ánima en pena con figura de Gata Branca que aparece polas noites enredándose nos pés dos camiñantes para impedirlles camiñar.

PEREGRINA.- Ánima en pena con figura de Gata Blanca que aparece por las noches enredándose en los piés de los caminantes para impedirles caminar.

PITO BRANCO.- Entre o fato de pitos da "Galiña con pitos", soe haber un abrancazado antre todos os demais que son negros. A persoa que se faga co pito branco no mencer do S. Xoán, casará cunha fermosa dona.

PITO BRANCO.- Entre el grupo de pollis de la "Galiña con pitos", suele haber uno blanquecino entre todos los demás que son negros. La persona que consiga el pollo blanco al amanecer de San Juan, se casará con una hermosa señora.

PORCA.- Forma que pode adoitar unha ánima, para aparecérselle a un parente e pedirlle unhas misas.

PORCA.- Forma que puede adoptar una ánima, para pararecérsele a un pariente y pedirle unas misas.

PRINCESIÑA TROITA.- Na parroquia de Ramil en Castro de Rei, vive nunha fonte unha princesiña moura trasformada en troita.

PRINCESIÑA TROITA.- En la parroquia de Ramil en Castro de Rei, vive en una fuente una princesita moura, transformada en trucha.

PRÍNCIPE CARNEIRO.-  Príncipe que transmutado en carneiro, axudou a unha princesa a conquerir a caixa dos demachiños. Logo esta deulle un bico en agradecemento, e o carneiro transformouse nun príncipe moi lanzal co que casou.

PRÍNCIPE CARNEIRO.- Principe que transformadfo en carnero, ayudó a una princesa a conseguir la caja de los "demachiños". Después de que esta le dió un beso en agradecimiento, el carnero se transformó en un príncipe muy apuesto con el que se casó.

RAIÑA DAS SERPES.- Serpe que formou parte dunha invasión delas que se produxo en Paderne, e que como raiña das mesmas levaba unha pedra negra na cabeza.
Foi capturada por un crego que lle puxo como isca unha oca. O frade mandou engranzar a pedra nun anel que logo lle ofreceu a Virxe.

RAIÑA DAS SERPES.- Serpiente que formó parte de una invasión de ellas que se produjo en Paderne, y que como reina de las mismas llevaba una piedra negra en la cabeza.
Fué capturada por un clérigo que le puso como cebo una oca. El fraile mandó enengarzar la piedra en una anillo que después ofereció  a la Virgen.

RAIÑA LOBA.- Presumiblemente é unha ogra ou xiganta que asoballava os vasalos do lugar de Figueirós, ata que foi morta por estes.

RAIÑA LOBA.- Presumiblemente es una ogra o giganta que sojuzgaba a los vasallos del lugar de Figueirós, hasta que estos la mataron.

RAPOSA DO AIRE.- Non adoita ter forma visible. Crese que pode ser unha alma en pena, con forma de raposa que bota labaradas de lume polos ollos e a boca, e tamén berra. Xúntase a porta dos defuntos que foron mala xente, e agarda por eles para levalos ó inferno.

RAPOSA DO AIRE.- No acostumbra a tener forma visible. Se cree que puede ser un alma en pena con forma de zorra que arroja llamaradas de fuego por los ojos y la boca y también grita. Se arrima a la puerta de los difuntos que fueron malas personas y espera por ellos para llevarlos al infierno.

RAPOSIÑO DO COLAR DE OURO.- Nunha parroquia de Outeiro de Rei, aparécese o alborear un raposiño que leva no pescozo un colar de ouro, pero que é imposible de cazar.

RAPOSIÑO DO COLAR DE OURO.- En una parroquia de Outeiro de Rei, se aparece al amanecer un zorrito que lleva en el pescuezo un collar de oro, pero que es imposible de cazar.

SAPO DO AIRE.- Ten forma de moucho, e cando se lle ve laiando por riba dalgunha casa é sinal de morte.

SAPO DO AIRE.- Tiene forma de mochuelo, y cuando sele ve quejándose por encima de alguna casa es señal de muerte.

SEREA.- Son seres co corpo de muller fermosa e de cintura para abaixo con cola coma a dos peixes. Coas suas voces atraen aos mariñeiros para afogalos e viven baixo o mar en pazos cheos de riquezas.

SEREA.- Son seres con cuerpo de hermosa mujer y de cintura para abajo con cola como la de los peces. Con sus cantos atraen a los marineros para ahogarlos y viven bajo el mar en palacios llenos de riquezas.




miércoles, 19 de febrero de 2014

ZOOLATRÍAS

ANIMAIS.- En Galiza e moitos pobos antigos, existiu culto e adoración ós animais. De tempos antigos quedaron vestixios claros do culto ofiolátrico. Asemade, os animais interveñen en moitas lendas da nosa literatura e constituen motivos de ornamentación en gran número de igrexas galegas e moitos edificios antigos.

ANIMALES.- En Galicia y muchos pueblo antiguos, existió culto y adoración a los animales. Desde la antigüedad quedaron vesdtigios del culto ofláctrico. Asimismo, los animales intervienen en muchas leyendas de nuestra literatura y constituyen motivo de ornamentación en gran número de iglesias gallegas y muchos edificios antiguos.

ABELLA.- Os nosos labregos cren que os espíritos dos mortos veñen da lúa coa apariencia dunha abella para se reencarnar, polo que esta simboliza a alma e a reencarnación.

ABELLA ( ABEJA).- Nuestros labradores creen que los espíritus de los muertos vienen de la luna con la forma de una abeja para reencarnarse, por lo que esta simboliza el alma y la reencarnación.

ABELLON.- Creese que as meigas que queren facer dano metamorfoséanse en abellóns, polo que di o refrán: "O que mata un abellón ten cen anos de perdón".

ABELLÓN (ABEJÓN).- Se cree que las meigas que quieren hacer daño se metamorfean en abejones, por lo que dice el refrán: "El que mata a un abejón tiene cien años de perdón".

ALACRÁN.- Está asociado a crenza popular de que a sua picadura é mortal, o que fai que os nosos paisanos sintan cara estos arácnidos un instintivo terror. Nalgúns lugares cren que a sua picadura sanda queimándose e botando na ferida os pós do bichoco.

ALACRÁN.- (ESCORPIÓN).- Esta asociado a la creencia popular de que u picadura es mortal, lo que hace que nuestros paisanos sientan hacia estos arácnidos un institivo terror. En algunos sitios creen que su picadura sana quemándose y echando en la herida los polvos del insecto.

ANDORIÑA.- Antigamente estaba consagrada os deuses penates e por iso non a mataban, considerándoa como heraldo da primavera. Fai os seus niños con herba cabreira e leva a sorte a casa onde aniña. En Galiza tamén e popular a lenda segundo a cal aliviou os sofrimentos de Xesucristo no calvario, arrincándolle co seu peteiro algunhas espiñas da coroa.

ANDORIÑA.- (GOLONDRINA).- Antiguamente estaba consagrada a los dioses penates y por eso no la mataban, considerándola como un heraldo de la primavera. Hace sus nidos con hierba cabrera y lleva la suerte a la casa donde anida. En Galicia también es popular la leyenda según la cual alivió los sufrimientos de Jesucristo en el calvario, arrancándole con su piso algunas espinas de su corona.

AÑO.- Dase por certo que para conquerir os pantásticos tesouros que existen debaixo alguns castros é preciso entregar ós mouros ou xigantes mitolóxicos que os gardan un año branco, sen mancha ningunha doutra cor.

AÑO.- (CORDERO). Se da por seguro que para conseguir los fantásticos tesoros que existen debajo de algunos castros es necesario entreguar a  los mouros o gigantes mitológicos que los guardan un cordero blanco, sin mancha ninguna de otro color.

ARAÑA.- Os nosos antergos considerábana purificadora do aire, porque na tea que fabrica apreixa os corpúsculos danosos que pairan nel. Tamén hai a crenza de que si ten patas longas é unha bruxa.

ARAÑA.- Nuestros antepasados la consideraban purificadora del aire, porque en la tela que fabrica atrapa los corpúsculos dañosos que vuelan en él. También hay la creencia de que si tiene  patas largas es una bruja.

AVELAÍÑA.- Bolboreta nocturna que pode ser unha alma. Rondan as luces acesas do fogar e, segundo a cor, cambian os presaxios. As de cor branca anuncian boas novas. As negras tristes acontecimentos.

AVELAÍÑA (MARIPOSA).- Mariposa nocturna que puede ser un alma. Rondan las luces encendidas del hogar y, según el color, cambian los presagios. Las de color blanco anuncian buenas noticias. Las negras tristes acontecimientos.

BECERRO.- Figura na que se pode transformar o trasno.

BECERRO.- Figura en la que se puede transformar un trasno.

BOLBORETA.- As almas toman forma de bolboreta branca cando están redimidas, e negra cando aínda están en pena.

BOLBORETA.- (MARIPOSA).- Las almas toman forma de mariposa blanca cuando están redimidas y negra cuando están penando.

BURRA.- As bruxas as veces aparecenselle ós camiñantes nocturnos transformadas en burra para levalos polos sitios mais perigosos e alonxalos do seu destino.

BURRA.- Las brujas en ocasiones se aparecen a los caminantes nocturnos transformadas en burra para llvarlos por sitios más peligrosos y alejarlos de su destino.

BURRO.- Encarnación do demo.

BURRO.- Encarnación del demonio.

BUTRE.- Páxaro da morte, relacionado cos cadavres.

BUTRE (BUITRE).- Pájaro de la muerte, relacionado con los cadáveres.

CABALO.- O cabalo é o animal preferido polos Mouros, ao cal coidan moi ben. Mais tamén as bruxas que poden aparecerse ca figura deste animal, e tamén o demo anda a cabalo polo mundo.

CABALO.- (CABALLO).- El caballo es el animal preferido por los mouros, al cual cuidan muy bien. Más también las brujas que pueden aparacerse con la forma de este animal, y también el demonio anda a caballo por el mundo.

CABRA.- Pode ser un alma en pena que agoira a morte.

CABRA.- Puede ser un alma en pena que augura la muerte.

CARNEIRO.- O trasno vístese de carneiro cando as rapazas van pola noite as  muiñadas, para asustalas. Tamén por veces o carneiro vai coa Santa Compaña dirixíndoa e guiándoa na sua procesión nocturna polas fragas.

CARNEIRO.- (CARNERO).- El trasno se viste de carnero cuando las muchachas van por la noche a las reuniones del molino, para asustarlas. También el carnero va con la Santa Compaña dirigiéndola en su procesión nocturna por los boques.

CARRIZO.- Ë o páxaro que lle ensinou a facer o niño a todos os demais páxaros.É de mal agoiro molestalo.

CARRIZO.- Pájaro silvido dentirrostro que le enseñó a hacer el nido a todos los demás pájaros. Es de mal augurio molestarlo.

COBRA.- Son inimigas dos homes.

COBRA.- (CULEBRA).- Son enemigas de los hombres.

CONGRO.- Peixe maldito que desobedeceu a Virxe Maria, a cal mandáralle non pelexar ca pescada.

CONGRO (CONGRIO).- Pez maldito que desobedeció  a la Virgen Maria, la cual le mandara no pelear con la merluza.

CORVO.- Animal que agoira a morte, ven grallándolle a unha persoa ou xuntándose varios sobre unha casa.

CORVO.- (CUERVO).- Animal que augura la muerte, viene graznando a una persona o juntándose varios sobre una casa.

CUCO.- Animal que adiviña os anos que un vai vivir e tamén pode anunciar a chegada da choiva.

CUCO.- (CUCLILLO).- Animal que adivina los años que uno va a vivir, y también puede anunciar la llegada de la lluvia.

CURUXA.- Asociase co demo e coas bruxas. Os ananos poden transformarse en esta ave para agoirar a morte. Tamén predicen outras desgracias, como as treboadas.

CURUXA.- (LECHUZA).-  Se asocia con el demonio y con las brujas. Los enanos pueden transformarse en esta ave para augurar la muerte. También predicen otras desgracias, como las tormentas.

DONICELA.-  Animal que mata as cobras e os basiliscos. é velenosa e o seu veleno fai un efecto instantáneo. É moi vengativa e esta moi atenta ó que se fala dela, pois se se fala mal pode quitarlle a un os ollos.

DONICELA.- (COMADREJA).- Animal que mata a las culebras y  a los basiliscos, es venenosa y su veneno hace un efecto instantáneo. Es moy vengativa y está muy atenta a lo que se habla de ella, pues si se habla mal puede quitarle a uno los ojos.

FORMIGA.-É unha das formas que adoptan as almas para pelengrinar a St. André de Teixido, para cumprir o que non fixeron en vida.

FORMIGA:- (HORMIGA).- Es una de las formas que adoptan las almas para peregrinar a San Andrés de Teixido, para cumplir lo que no hicieron en vida.

GALIÑA.-  Cando algunha imita o canto do galo, creese que está a vir unha desgracia á casa ou ben que delata a presenza dalgún xenio maléfico. As almas en pena simulan o cacarexo das galiñas.

GALIÑA (GALLINA).- Cuando alguna imita el canto del gallo, se cree que se va a producir una desgracia en la casa o bien delata la presencia de algún genio maléfico. Las almas en pena simulan el cacareo de las gallinas.

GALO.- O canto do galo antes da media noite tómase como agoiro de morte ou desventuras próximas.

GALO.- (GALLO).- El canto del gallo antes de la media noche se toma como augurio de muerte o desventuras próximas.

GATO.- Acompaña ao home porque este o precisa para escorrentar os ratos. As bruxas poden transformarse en gatos. E os campesiños considérano animal meteorolóxico; cando corre moito pola casa é sinal de vento e cando lava a cara e sinal de choiva.

GATO.- Hace compañía al hombre porque este lo necesita para ahuyentar los ratones. Las brujas pueden transformarse en gatos. Y los campesinos lo consideran un animal meteorológico; cuando corre mucho por la casa es señal de viento y cuando lava la cara es señal de lluvia.

GRILOS.- Son escuros e viven baixo a terra, como os mouros. Os mais escuros traen mala sorte e son despreciados. Os outros, segundo a crenza, levanse en gaiolas para casa, pois o seu canto e sinal de benestar; porén se cantan fora da gaiola, é aviso de morte.

GRILOS (GRILLOS).- Son oscuros y viven debajo de la tierra como los mouros. Los mas oscuros traen mala suerte y son despreciados. Los otros, según la creencia, se llevan en jaulas para casa, pues su canto es señal de bienestar, sin embargo si cantan fuera de la jaula, és aviso de muerte.

LOBO.- É un dos animais mais míticos da nosa xeografía, sendo tamén considerado como a besta mais temible do noso país. Mália o medo que infunde rara vez ataca ao home. Caza polas noites a toda caste de gando.
Aseguran algúns aldeans que se se atopa un cun lobo de noite, pódese espantalo sacándose faíscas do lume.
Tamén dise que deixando a faixa solta para que arrastre, o lobo vai detrás desta sen atreverse a embestir, xa que lle teme.

LOBO.- Es uno de los animales míticos de nuestra geografía, siendo también considrado como la bestia más temible de nuestro país. A pesar del miedo que infunde rara vez ataca al hombre. Caza por las noches toda clase da  ganado.
Aseguran algunos aldeanos, que si se encuentra uno con un lobo por la noche, se le puede espantar sacando chispas del fuego.
También se dice que dejando la faja msuelta para que se arrastre, el lobo va detrás de esta  sin atreverse a embestirla, dado que le teme.

MARGARIDIÑA.-  Os rapaces cando collen unha, pona encol do envés da man e deixana en liberdade. Se o insecto voa  e sinal de boa sorte.

MARGARIDIÑA.- Los niños cuando cojen una la ponen sobre el revés de la mano y la dejan en libertad. Si el insecto vuela es señal de buena suerte.

MARTA.- Parecida a curuxa. Crese que cando revoa arredor da lámpada para zuga-lo aceite é sinal de que andan preto os espíritos infernais e que a invisible presencia dos cales, asusta a este páxaro lúgubre.

MARTA:- Parecida a la lechuza. Se cree que cuando vuela alrededor de la lámpara para chupar el aceite es señal de que andan cerca los espíritus infernales y que la invisible presencia de los mismos, asusta a este pájaro lúgubre.

MIÑATO.- Cren os campesiños que si se coloca a cabeza dun miñato sobre o bandullo farase querer por todos; si este se pendura do pescozo dunha galiña correra sempre ata que llela quiten, e si se frota con sangue de miñato a crista dun galo, este non volverá a cantar.

MIÑATO.- (MILANO).- Creen los campesinos que si se coloca la cabeza de un milano sobre la barriga se hará querer por todos; si este se cuelga del pescuezo de una gallina correrá siempre hasta que se la quiten, y si se frota con sangre de milano la cresta de un gallo, este no volverá a cantar.

MORCEGO.- Hai quen o considera de mal agoiro se entra nun cuarto, e tamen que bebe o aceite das lámpadas dos templos. Tamen que si se bebe o seu sangue que é moi velenoso pode matar a ún ou volvelo parvo.

MORCEGO:- (MURCIELAGO).- Hay quien lo  considera de mal augurio si entra en un cuarto, y también que beba el aceite de las lámparas de los templos. También que si se bebe su sangre que es muy venenosa, puede matar a uno o volverlo idiota.

MOSCA.- Crese que as bruxas poden transformarse en moscas para facer dano os homes e os animais. Tamén que son moi abondosas poque son as palabras saídas da boca de Satanás.

MOSCA.- Se cree que las brujas pueden transformarse en moscas para hacer daño a los hombres y los animales. También que son muy abundantes por ser palabras salidas de la boca de Satanás.

MOUCHO.- O encontro con esta ave, ou ouvir o seu canto tense como presaxio funesto. As bruxas e os ananos poden transformarse en mouchos para anunciar a morte.

MOUCHO.-(MOCHUELO).- El encuentro con esta ave o oír su canto se tiene por presagio funesto. Las brujas y los enanos pueden transformarse en mochuelos para anunciar la muerte.

PAPORRUBIO.- Páxaro que axudou a Cristo, quitándolle as espiñas cando estaba na cruz e ao mancharse co sangue quedolulle o peito rubio. É unha cristianización dun mito mais antigo.

PAPORRUBIO.- (PARDILLO).- Pájaro que ayudó a Jesucristo, quitándole las espinas cuando estabe en la cruz y al mancharse con la sangre, le quedó el pecho rubio. Es una cristianización de un mito más antiguo.

PEGA.- Crese que cando as pegas revoan adoito ó redor dunha casa onde haxa un doente é sinal de que morrerá de contado.

PEGA.- (URRACA).- Se cree que cuando las urracas revuelan frecuentemente alrededor de una casa donde haya un enfermo es señal de que este  morirá enseguida.

PINCHORRA.- Tamén chamada salamántiga. Considérase velenosa, crendo que a sua proximidade e as suas segregacions producen doenzas graves o gando.

PINCHORRA.- (SALAMANDRA).- También llamada salamántiga. Se considera venenosa, creyendo que su proximidad y sus segregaciones, producen enfermedades graves al ganado.

POLBO.- Animal que pode chegar a ter un gran tamaño e que aterroriza ós mariñeiros pola sua gran voracidade.

POLBO.- (PULPO).- Animal que puede tener un gran tamaño y que aterroriza a los marineros por su voracidad.

POMBA.- As almas ó sair do corpo soen adoptar a sua forma. Simboliza o amor conxugal pola fidelidade que se gardan o macho e a femia; e tamén simbolizan a paz.

POMBA (PALOMA).- Las almas al salir del cuerpo suelen adoptar su forma. Simbolizan la fidelidad conyugal por la fidelidad que se guardan el macho y la hembra; y también simbolizan la paz.

RAPOSA.- Recibe moitos nomes. É un animal listo, arteiro, tramposo é dificil de cazar. Se lle relacioa cos trasnos e mesmo co demo.

RAPOSA:- (ZORRA).- Recibe muchos nombres. Es un animal listo, astuto, tramposo y dificil de cazar. Se le relaciona con los trasnos y también con el demonio.

SAPO.- O demo as veces adoita a sua forma. Comen terra, e son velenosos. Algunhas bruxas os teñen o seu servicio. E ao parecer nacen das relacions sexuais entre as bruxas e o demo.

SAPO.- El demonio a veces adopta su forma. Comen tierra y son venenosos. Algunas brujas los tienen a su servicio. Y al parecer nacen de relaciones sexuales entre brujas y el demonio.

VACALOURA.- É un escaravello tamén chamado escornabois. Os seus cornos úsanse como amuletos contra o meigallo, o mal de aire, mal de ollo e a envexa.

VACALOURA.- (CIERVO-VOLANTE).- Es un escarabajo también llamado "escornabois". Sus cuernos se usan como amuletos contra el maleficio, el mal de aire, mal de ojo y la envidia.




domingo, 16 de febrero de 2014

MEIGAS E MEIGALLOS

ANTARUXA.- Bruxa que no aquellare bicalle o cú ó demo.
 
ANTARUXA.- Bruja que en el aquelarre le besa el culo al demonio.

BRUXA.- Chegase a bruxa por herdanza ou ben por Pauto co Demo ou sinal de nacemento.
As bruxas para voar nas suas basoiras úntanse a media noite cun ungüento de graxa de porco, pó de rabo de lagarto, osos de defunto e unto de sapo.
 
BRUXA.- Se llega a bruja por herencia, o bien por "Pauto co Demo", o señal de macimiento.

CARTUXEIRA.- Muller que bota as cartas. Son adiviñadoras do porvir e aconsellan en asuntos amorosos, acontecementos familiares, doenzas e mortos.
 
CARTUXEIRA.- Mujer que hecha las cartas. Son adivinadoras del porvenir y aconsejan en asuntos amorosos, acontecimiento familiares, enfermedades y muertos.

FEITICEIRAS.- Viven no Miño, entre Arbo e Melgaço. Ao igoal que as sereas gregas, atraen os mozos coa sua voz para afogalos no rio. Para quedar libre dos seus engados hai que cruzar o río cunha pedra na boca.
 
FEITICEIRAS.-  Viven en el Miño, entre Arbo y Melgaço. Al igual que las sirenes griegas, atraen a los jóvenes con su voz para ahogarlos en el río. Para quedar a cubierto de sus encantos  hay que cruzar el río con una piedra en la boca.

HOSTILLA.- Procesión nocturna das bruxas.
 
HOSTILLA.- Procesión nocturna de las brujas.

LURPIA.-Bruxa que causa o aire lurpio, moi perxudicial para as persoas.
 
LURPIA:- Bruja que causa el aire lurpio, muy perjudicial para las personas.

MEIGA.- Pode efectuar os seus conxuros nun sentido bo ou malo.
 
MEIGA.- Puede realizar sus conjuros en un sentido bueno o malo.

NEGRUMANTE.- Era un feiticeiro, mago, bruxo ou adiviñador que invocaba os defuntos para descubrir o futuro. Logo serviuse de libros para descubrir o que está agochado.
 
NEGRUMANTE.- Era un hechicero, mago, brujo o adivinador que invocaba a los difentos para descubrir el futuro. Después se sirvió de libros para descubrir lo que estaba escondido.

SURSUMCORDA.- Bruxas que rondan as casas de noite para botar o mal de ollo mentras o resto está nos aquelarres.
 
SURSUMCORDA.- Brujas que rondan las casas de noche para echar el mal de ojo mientras el resto está en los aquelarres.

VELLA.- Pasa por bruxa ou meiga. é a bruxa mais malvada e resabiada.
 
VELLA:- Pasa por bruja o meiga, es la bruja más malvada y resabiada.

ZOURIL.- Bruxo que ten o don de ver tesouros ocultos. Ve ao traveso das paredes e do chan.
 
ZOURIL.- Brujo que tiene el don de ver los tesoros ocultos. Ve a través de las paredes y del suelo.

sábado, 15 de febrero de 2014

DEMOS

ABORTEIRO.-Demo que adoita meterse no corpo das mulleres embarazadas, para provocarlles o aborto. Transfórmase nun insecto moi pequeno que agarda a que a muller esbirre, para meterse no seu corpo e matar o feto.
 
ABORTEIRO.-Demonio que acostumbra a meterse en el cuerpo de las mujeres embarazadas, para provocarles un aborto. Se transforma en un insecto diminuto que espera a que la mujer estornude, para meterse en su cuerpo y matar el feto.

ANTICRISTO.- Persoaxe que segundo S. Xoan aparecerá antes da segunda vida de Xesucristo. Tratarase dun home que predicará unha nova doutrina e pretenderá ser adorado coma Deus, sendo a causa de guerras e desastres no mundo, así como da segunda vida de Xesucristo.
 
ANTICRISTO.- Personaje que según San Juan aparecerá antes de la segunda venida de Jesucristo. Se tratará de un hombre que predicará una nueva doctrina y pretenderá ser adorado como Dios, siendo la causa de guerras y desastres en el mundo, así como de la segunda venida de Jesucristo.

CACHÁN.- É un incubo. Un demo moi luxurioso que ten realcions sexuais cos humanos.
 
CACHÁN.- Es un íncubo. Un demonio muy lujurioso que tienen relaciones sexuales con los humanos.

CAZCARRÁN.- Nome do demo nos Ancares. Cazcarra é o excremento das vacas pegado ós pelos, a roña, a suciedade. Cazcarrán ben sendo o mesmo que sucio.
 
CAZCARRÁN.- Nombre del demonio en los Ancares. Cazcarra es el excremento de las vacas pegado a los pelos, la roña, la suciedad. Cazcarrán viene siendo lo mismo que sucio.
 
CENTULO.- Máscara que representa o demo, e que no día de S. Bertomeu sacábana en Pontevedra, porque nese día o demo tiña permiso para sair do Inferno.
 
CENTULO.- Máscara que representa al demonio y que en el día de San Bartolomé la sacaban en Pontevedra, porque en ese dia el demonio tenía permiso para salir del Infierno.

CUZO.- É un demo que se transforma nun can moi pequeno para osmar e fisgar.
 
CUZO:- Es un demonio que se transforma en un perro muy pequeño para husmear y fisgar.

DEMACHIÑOS.- Son demos domésticos microscópicos e moi maliciosos que causan meigallos e doenzas. Causan ruidos inexplicables, fenómenos extraordinarios e poden meterse nos corpos das persoas.
 
DEMACHIÑOS.- Son demonios domésticos microscópicos y muy maliciosos que causan hechizos y enfermedades. Causan ruidos inexpicables, fenómenos extraordinarios y pueden meterse en el cuerpo de las personas.
 
DEMIÑOS.- Seres diminutos que se poden fabricar a media noite nun lugar ermo, onde non se escoite cantar galo nin galiña, levando sangue de galiña negra, e asinar alí un Pauto co Demo. Chocando despois un ovo de galo negro nace un demiño.
 
DEMIÑOS.- Seres diminutos que se pueden fabricar a media noche en un lugar yermo, donde no se escuche cantar gallo ni gallina, llevando sangre de una gallina negra, y fimar allí un "Pauto co Demo".
Empollando después un huevo de gallo negro nace un "demiño".

DEMO COXO.- Encárgase de recoller al almas dos que morren, se ben non chega case nunca a tempo, pois está coxo.
 
DEMO COXO.- Se encarga de recoger las almas de los que mueren, si bien casi nunca llega a tiempo, dado que está cojo.

DEMO MAIOR.- É o demo que domina a todos os demais. Posuidor de supremacía do odio e do mal. É o príncipe das  tebras, dos demos e dos pecados.
 
DEMO MAIOR.- Es el demonio que domina a todos los demás. Poseedor de la supremaciía del odio y del mal. Es el príncipe de las tinieblas, de los demonios y de los pecados.

DEMO NEGRO.- É o pior de todos. Adícase  a carrexar almas para o inferno, para o que adopta toda caste de formas e transformacions arrepiantes.
 
DEMO NEGRO.- Es el peors de todos. Se dedica a carretar almas para el infierno, para lo que adopta toda clase de formas y transformaciones escalofriantes.

DEMOS GARDIANS DE TESOUROS.- Demos que gardan tesouros, os cales poden ofrecer por medio de trato. Se se quere acadar o Tesouro por desencantamento, é preciso levar crego que saiba levar no libro máxico, e sexa exorcista, levando ademais amuletos benditos. Se o gardían o quere dar non permite a mención divina, se llo hai que quitar por forza, é necesaria a colaboración de ministros da Igrexa.
 
DEMOS GARDIANS DE TESOUROS.- Demonios que guardan tesoros, los cuales pueden ofrecer por medio de trato. Si se quiere conseguir el Tesoro por desencantamiento es preciso llevar un cura que sepa leer en el libro mágico, y sea exorcista, llevando además amuletos benditos. Se el guardían lo quiere dar no permite la mención divina, se lo hay que quitar por la fuerza, para lo que es necesaria la colaboración de ministros de la Iglesia.

DEMOUCHIÑOS.- Demos menores que adoitan aparecer en pequeno tamaño. Fan pautos con os homes, concedéndolles uhna forza sobrehumana. Un ano antes de que aconteza a morte de os homes que fixeron pautos cos demouchiños, reciben a visita destes, os cales lles comunican a data da sua morte.
 
DEMOUCHIÑOS:- Demonios menores que acostumbran aparecer en pequeño tamaño. Hacen pactos con los hombres, concediéndoles una fuerza sobrehumana. Un año antes de que suceda la muerte de los hombres que hicieron pactos con los "demouchiños", reciben la visita de estos, los cuales les comunican la fecha de su muerte.

ESCOLA DIABÓLICA.- Escola que rexe o Demo Maior e que se atopa no mais fondo dos infernos.
Para poder entrar nela é preciso renderlle a alma ó Demo mediante pauto escrito con pluma de galo negro, mollada no sangue do aspirante a alumno.
 
ESCOLA DIABÓLICA.- Escuela que dirige el "Demo Maior" y que se encuentra en lo más profundo de los infiernos. Para poder entrar en ella es preciso entregarle el alma al Demonio mediante pacto escrito con pluma de gallo negro, mojada en la sangre del aspirante a alumno.
 
LUCIFER.- Nome do demo maior, ao que tamén se lle chama Luzbel.
 
LUCIFER.- Nombre del demonio mayor, al que también se le llama Luzbel.

MAN NEGRA.- O Demo adoita ser negro. En Galiza coñecense poucos casos de  Man Negra. Algunha vez viuse unha man negra ectoplasmática.
 
MAN NEGRA.- El Demonio acostubra a ser negro. En Galicia se conocen pocos casos de Mano Negra.
Alguna vez se ha visto una mano negra ectoplasmática.

PAUTO CO DEMO.-  Pódese facer pauto co demo co fin de que este preste determinados servizos. O pauto supón a perda da alma da persoa que o suscribe, ou incluso dun parente próximo. Hai que facelo por escrito e ten de ser asinado co sangue do que o suscribe.
Para chamar ó Demo deben seguirse as invocacions que veñen nos grimorios ou no Ciprianillo.
 
PAUTO CO DEMO.- Se puede hacer pacto con el demonio con el fin de que este preste determinados servicios. El pacto supone la pérdida del alma de la persona que lo suscribe, o incluso de un pariente próximo. Hay que hacerlo por escrito y tiene que ser firmado con la sangre del que lo suscribe.
Para llamar al Demonio deben seguirse las invocaciones que vienen en los grimorios o en el Ciprianillo.
 
RESALGARIO.- Xeito de nomear Demo. Ó resalgario é un mineral, sulfato de arsénico, moi velenoso.
 
RESALGARIO.- Manera de nombrar al Demonio. El resalgario es un mmineral, sulfato de arsénico, muy venenoso.

SATANÁS.- É un dos nomes propios do Demo Maior.
 
SATANÁS.  Es uno de los nombres propios del Demo Maior.

TANGO-MANGO.- É un demachiño que causa o tangaraño e o meigallo.
 
TANGO.- MANGO.- Es un "demachiño" que causa el raquitismo y el hechizo.
 
ZUCIO.- Demo que posúe a unha persoa, causándolle o Ramo Cativo.
 
ZUCIO.- Demonio que posee a una persona, causándole el "Ramo Cativo".

jueves, 13 de febrero de 2014

TRASNOS, TARDOS E DIAÑOS BULREIROS.

ABELURIO.- Ser que se asemella ó trasno, completamente doméstico pero xa desaparecido que ó parecer eran moi inquedos e adicábanse a facer brincadeiras nas casas.
 
ABELURIO.- Ser que se parece al trasno, completamente doméstico pero ya desaparecido, que al parecer eran muy inquietos y se dedicaban a hacer bromas en las casas.
 
ABUTARDO.- Ser parecido o tardo e tan perverso coma el, que actuaba fundamentalmente polas noites.
 
ABUTARDO.- Ser parecido al tardo y tan perverso como él, que actuaba fundamentalmente por las noches.
 
CANOURO.- Ser sobrenatural. Espírito do campo, das fragas e das augas. Provoca soños e pesadelos, insomnios, delirios e incruso feridas mortais ós nenos no colo das nais.
 
CANOURO.- Ser sobrenatural. Espíritu del campo, de los bosques y de las aguas. Provoca sueños y pesadillas, insomnios, delirios e incluso heridas mortales a los niños en el regazo de las madres.
 
CAXANCRAN.- Similar o abutardo e ao tardo. É noctámbulo e causa pesadelos a xente.
 
CAXANCRAN.- Semejante al abutardo y al tardo. Es noctámbulo y causa pesadillas a la gente.

CAZOLEIRO.- Trasno caseiro que pasa as noites a enguedellar nas cazolas rachándoas. As veces só causa balbordo para asustar a xente da casa.
 
CAZOLEIRO.- Trasno casero que pasa las noches enredando en las cazuelas rompiéndolas. A veces solo causa vocerío para asustar a la gente de la casa.

COMEAÑOS.- Trasno que ten forma humana pero pode convertirse en año para logo desaparecer.
 
COMEAÑOS.-Trasno que tiene forma humana pero puede convertirse en cordero para después desaparecer.

COMELLON.- Trasno moi gorentoso que entra nas casas só para comer, procurando non derramar nada. Devecen polo queixo e pola bebida.
 
COMELLON.- Trasno muy apetitoso que entra en las casas solo para comer, procurando no derramar nada. Sienten ansia por el queso y por la bebida.

CORNÍN.- Trasno da zona de Boal, na Asturias galega. É pequeno e con cornos.
 
CORNÍN.- Trasno de la zona de Boal. en la Asturias gallega. Es pequeño y con cuernos.

CAXANCRAN.- É un tardo coxo.
 
CAXANCRAN.- Es un tardo cojo.

DEMOS RUMUDOS.- Son diaños bulreiros da zona de Antas de Ulla. Adoitan a forma dun carneiro e aparecense ós que andan de noite polos camiños para asustalos e bulrarse deles.
 
DEMOS RUMUDOS.-  Son diablos bulrones de la zona de Antas de Ulla. Adoptan la forma de un carnero y se aparecen a los que andas de noche por los caminos, para sustarlos y burlarse de ellos.

DIAÑO BULREIRO.- É especialista en transformacions. Aparecese de noite os camiñantes, facéndolles dar voltas sen que podan atopar a saída, para meterlles medo. Porén, en ocasiones é benintencionado e da bos consellos, pero si se menciona o nome dun santo desaparece con estrondo.
 
DIAÑO BULREIRO.- Es un especialista en transformaciones. Se parece de noche a los caminantes, haciéndoles dar vueltas sin que puedan encontrar la salida, para meterles miedo. Sin embargo, en ocasiones es bien intencionado y da buenos consejos, pero si se menciona el nombre de un santo desaparece con estruendo.

MAN PELUDA.- É un tardo que adopta a forma dunha man negra, grande e moi peluda que apreta a gorxa das persoas cando durmen, causándolles pesadelos.
 
MAN PELUDA.- Es un tardo que adopta la forma de una mano negra, grande y muy peluda que apreta la garganta de las personas cuando duermen, causándoles pesadillas.

MEDOS.- Son seres invisibles que causan ruidos de noite en descampados afastados dos lugares habitados, co úneco fin de asustar os viaxeiros.
 
MEDOS.- Son seres invisibles que causan ruidos de noche en los descampados apartados de los lugares habitados, con el único fin de asustar a los viajeros.

MENIÑEIROS.- Trasnos que fan sorrir os nenos pequenos que son os únecos que os poden ver.
 
MENIÑEIROS.- Trasnos que hacen sonreir a los niños pequeños que son los unicos que los pueden ver.

PEDRO CHOSCO.- Ser con figura de home vello con barba branca. É o encargado de facer durmir os nenos aloumiñándolos.
 
PEDRO CHOSCO.- Ser con figura de hombre viejo con barba blanca. Es el encargado de hacer dormir a los niños arrullándolos.

SUMICIO.- Trasno que non adoita deixarse ver. Fai desaparecer as cousas da casa sobre todo cando mais se necesitan.
 
SUMICIO.- Trasno que no acostumbra a dejarse ver. Hace desaparecer las cosas de casa, sobre todo cuando más se necesitan.
 
TARDO.- Semellante o trasno pero ainda mais perverso. É pequeno e de cor verdoso, con barba e un pucho vermello. Tenlle medo ós animais, é moi medoñento. Pola noite senta enriba dos durmentes causándolles pesadelos.
 
TARDO. Semejante al trasno pero aún más perverso. Es pequeño y de color verdoso, con barba y un gorro rojo. Le tiene miedo a los animales, es muy medroso. Por la noche se sienta encima de las personas que duermen causándoles pesadillas.

TRASNO.- Pode ter moitas figuras. Actúa sobre todo dentro das casas remexendo nas cousas pero sempre de noite.
Góstalle lavar o cú no leite. É feo e moi astuto e malicioso. Incordia moito.
 

TRASNO.- Puede tener muchas formas. Actúa sobre todo dentro de las casas revolviendo las cosas, pero siempre de noche.
Le gusta lavar el culo en la leche. Es feo y muy astuto y malicioso. Inclrdia mucho
 
XAININES.- Xente pequena que adoita axexar os forasteiros e importunalos con enredos. Son moi larpeiros e entran nas casas para lamber nas potas.
 
XAININES.- Gente pequeña que acostumbra acechar a los forasteros e importunarlos con travesuras. Son muy golosos y entran en las casas para lamer las potas.