lunes, 24 de febrero de 2014

ANIMAIS FABULOSOS

ANIMAIS FABULOSOS

ALICORNIO.- É posible que sexa o mesmo co Unicornio. É tamen un mito universal. Este animal é moi veloz e valente. Porén o clima de Galiza non favorece a este animal polo que aquí non se soe ver. Pero o que si se fai aqui e traficar co seu corno e as suas raspaduras, as cales mistúranse con leite e dáselle a beber ós doentes. Tamén se o corno se introduce na auga, esta terá propriedades curativas. Tamén fanse colgantes co corno que se usan contra o mal de ollo.

ALICORNIO.- Es posible que sea lo mismo que el Unicornio. También es un mito universal. Este animal es muy veloz y valiente. No obstante el clima de Galicia no favorece a este animal, por lo que aquí no se suele ver. Pero lo que si se hace aquí es traficar con su cuerno y con sus raspaduras, las cuales se mezclan con leche y se le dá de beber a los enfermos. También si el cuerno se introduce en el agua, está tendrá propiedades curativas. También con el cuerno se hacen colgantes que se usan contra el mal de ojo.

AVE FRÍA.- Páxaro que anuncia a morte e que é invisible.

AVE FRÍA.- Pájaro que anuncia la muerte y que es invisible.

AVICHUCHOS.- Forma que toman os ananos e os mouros que viven debaixo dos castros. Son coma aves de aspecto desagradable e gardan os tesouros.

AVICHUCHOS:- Forma que toman los enanos y los mouros que viven debajo de los castros. Son como aves de desagrabale aspecto y guardianas de los tesoros.

BALEA XIGANTE DE SAN CIBRAO.- En tempos do bispo San Gonzalo de Mondoñedo, apareceu nas costas de San Cibrao unha balea xigante, que atemorizou durante tempo as xentes da bisbarra, polo seu furor e o seu grandor. Asemade a balea falaba na sua propria lingua.
O bispo enfrentouse a ela falándolle na sua lingua, e no medio da conversa conqueriu meterse na boca do animal, para deseguido saír dela levando unha imaxe da Virxe.
A balea decontado arredouse e non apareceu xamais.

BALEA XIGANTE DE SAN CIBRAO.- En tiempos del obispo San Gonzalo de Mondoñedo, apareció en las costas de San Cibrao una ballena gigante, que durante un tiempo atemorizó a las gentes de la comarca por su furia y su tamaño. Asimismo la ballena hablaba en su propio idioma.
El obispo se enfrentó a ella hablándole en su idioma, y en el medio de la conversación consiguió meterse en la boca del animal, para seguidamente salir de ella portando una imagen de la Virgen.
La ballena al momento se alejó y no apareció jamás.

BASILISCO.- É un monstro de varias cores. Ten ollos de sapo, corpo de serpe e cabeza, pescozo e patas coma as dun galo. O seu alento é moi cheirento e mata ca sua ollada.
Se se consigue ver antes de que nos vexa perde o poder e morre.
A donicela enfréntase a el posto que o basilisco non atura o seu cheiro.

BASILISCO.- Es un monstruo de varios colores. Tiene ojos de sapo, cuerpo de serpiente y cabeza, pescuezo y patas como las de un gallo. Su aliento es muy hediondo y mata con su mirada.
Si se consigue ver antes de que este nos vea, pierde su poder y muere.
La comadreja se enfrenta a él dado que el basilisco no soporta su olor.

BECERRA CON CANS.- Becerra que vai dando grandes voces, seguida por un fato de cans que ladran. Deíxase ver sobre todo nas encrucilladas ás doce da noite. Soe relacioarse coa Santa Compaña.

BECERRA CON CANS.- Becerra que va dando grandes voces, seguida por un grupo de perros que ladran. Se deja ver sobre todo en las encrucijadas a las doce de la noche. Suele relacionarse con la Santa Compaña.

BIOSBARDOS.- Páxaros que se sabe que teñen unha gran beleza, se ben ninguen sabe describilos con exactitude. Se se consiguen cazar dan moita sorte, sempre e cando non se lle ensinen a ninguén.
Para conseguir cazalos hai que ir de noite a un camiño estreito e afastado, cun saco grande e atrapalos mediante un esconxuro.

BIOSBARDOS.- Pájaros de los que se sabe que tienen una gran belleza, si bien nadie sabe describirlos con exactitud. Si se consiguen cazar dan mucha suerte, siempre y cuando no se le muestren a nadie. Para conseguir cazarlos hay que ir de noche a un camino estrecho y apartado, con un saco grande y atraparlos mediante un conjuro.

BOI BRUON.- É coma un boi encantado de enorme tamaño que vive baixo as augas da lagoa de Carregal, na que en ocasions vense as burbullas que orixina este ó respirar e as veces óense os seus bramidos.

BOI BRUON.- Es como un buey hechizado que gran tamaño que vive bajo las aguas de la laguna de Carregal, en la que en ocasiones se ven las burbujas que origina este al respirar y en ocasiones se oyen sus bramidos.

BOI DE SANDOMEDIO.- Boi de ouro  que nun monte das Neves foi soterrado polos mouros. Está baixo un penedo ó que chega un brazo de mar, e este non se pode mover ou quitar dalí, posto que o mar inundaría toda a contorna.

BOI DE SANDOMEDIO.- Buey de oro que en un monte de As Neves fué enterrado por los mouros. Está bajo un peñasco al que llega un brazo de mar, y este no se puede mover o quitar de allí, dado que el mar inundaría todo el contorno.

BOI LOURO.- Este está enterrado en Pena Loura, Palas de Rei, e curiosamente é un boi negro.

BOI LOURO:- Este está enterrado en Pena Loura, Palas de Rei, y curiosamente  es un buey negro.

BOIS DE GURES.- Dous bois enmeigados que fuxiron da cidade de Duio antes de sumerxirse e ficaron convertidos en dous illotes no esteiro do Ézaro.

BOIS DE GURES.- Dos bueyes hechizados que huyeron de la ciudad de Duio antes de sumergirse y quedaron convertidos en dos islotes en el estuario del Ézaro.

BOI VIDAL.- Boi pétreo que vive debaixo do mar. Os seus ollos deben ser un fósil de cunchas mariñas que protexen contra o mal de ollo.

BOI VIDAL.- Buey pétreo que vive debajo de mar. Sus ojos deben ser un fósil de conchas marinas que protegen contra el mal de ojo.

CABALIÑO BRANCO.- O diaño bulreiro as veces disfrázase ca forma de un cabaliño branco de gran beleza, que convida ós camiñantes a montarse nel, con fin de gastarlles bromas pesadas ou extravialos.

CABALIÑO BRANCO.- El diablillo burlón en ocasiones se disfraza con la forma de un caballito blanco de gran belleza, que invita a los caminantes a montarse en él, con el fin de gastarle bromas pesadas o extraviarlos.

CABALO DA FIAÑA.- O parecer simboliza a morte; é de cor negra cos ollos e ventás de cor vermello ardente. A os que suben nel xa non os deixa baixar percorrendo campos e montes ata perderse na escuridade.

CABALO DA FIAÑA.- Al parecer simboliza la muerte; es de color negro con los ojos y las ventanas de la nariz de color rojo ardiente. A los que se suben a él ya no les deja bajar, recorriendo campos y montes hasta perderse en la oscuridad.

CABALO PANTASMA.- Cabalo sobrenatural da cor do lume que tamén o bota pola boca. Aparéceselle ós camiñantes e ós buscadores de tesouros. Pode tratarse dunha manifestación do diaño bulreiro.

CABALO PANTASMA.- Caballo sobrenatural de color del fuego que también arroja por la boca. Se le aparece a los caminantes y a los buscadores de tesoros. Se puede tratar de una manifestación del diablillo burlón.

CABRA CON PERNAS DE MULLER.- Cabra libidinosa que seduce ós mozos.

CABRA CON PERNAS DE MULLER.- Cabra libidinosa que seduce a los jóvenes.

CABRA DO AIRE.- Ave noitébrega e invisible. Agoira a defunción de que a oe. As suas voces lembran os meos das cabras.

CABRA DO AIRE.- Ave nocturna e invisible. Augura la defunción del que la oye. Sus voces recuerdan los balidos de las cabras

CABRA QUE FALA.- Sae polas noites e aparéceslle ós camiñantes aos que lles fala.

CABRA QUE FALA.- Sale por las noches y se les aparece a los caminantes a los que les habla.

CADEA PELEGRINA.- Bota lume polos ollos e pola boca. Presaxia desgracias. Se se atopa un con ela, nunca debe mirar para os ollos acesos do animal.

CADELA PELEGRINA.- Arroja fuego por los ojos y por la boca. Presagia desgracias. Si uno se encuentra con ella, nunca debe mirar para los ojos encendidos del animal.

CADELA DE TETAS LONGAS.- Cadela de gran tamaño que arrastra as tetas polo chan e aparécese de noite como sinal de morte. As veces divídese en dous e bota fume pola boca.

CADELA DE TETAS LONGAS.- Perra de gran tamaño que arrastra las tetas por el suelo y se aparece de noche como señal de muerte. A veces se divide en dos y echa humo por la boca.

CAN BRANCO.- Can de ollada triste que se aparece os camiñantes polas noites. Porén é sinal de boaventura.

CAN BRANCO.- Perro de mirada triste que se aparece a los caminantes por las noches. No obstante es seña de buenaventura.

CANCERBERO.- Can do deus da Morte que está a entrada dos infernos para impedir que as almas o abandoen.

CANCERBERO.- Perro del dios de la Muerte que está a la entrada de los infiernos para impedir que las almas lo abandonen.

CAN DO URCO.- Can do Inferno de tamaño colosal con cornos e longas orellas, que ouvea polas noites. É agoiro de morte.

CAN DO URCO.- Perro del infierno de tamaño colosal con cuernos y largas orejas, que aúlla por las noches. Es augurio de muerte.

CARANGUEXO COA PINZA DE OURO.- Caranguexo cunha pinza de ouro que garda un esquelete formado por diamantes, perlas e ouro que está mergullado no fondo do río Barbaña.

CARANGUEXO COA PINZA DE OURO.- Cangrejo con una pinza de oro que guarda un esqueleto formado por diamantes, perlas y oro que está sumergido en el fondo del río Barbaña.

COBRA CON ÁS.- As cobras desenrolan ás ao chegar a certo tamaño. Logo siguen o curso dos ríos con fin de irse cara Babilonia e convértense en dragons.

COBRA CON ÁS.- Las culebras desarrollan alas al llegar a cierto tamaño. Después siguen el curso de los ríos con el fin de marchar hacia Babilonia y se convierten en dragones.

COBRA CON SETE CABEZAS.- Son cobras que gardan tesouros e para matalas hai que chantarlles unha agulla na cabeza do medio.

COBRA CON SETE CABEZAS.- Son culebras que guardan tesoros y para matarlas hay que clavarles una aguja en la cabeza del medio.

COCA TARASCA.- Monstro con corpo de dragón e cola de serpe que vive no mar. Dispón de duas grandes ás semellantes as dos morcegos, e catro patas con fortes gadoupas. Saía en ocasions do mar para secuestrar e devorar raparigas ata que os rapaces da vila de Redondela déronlle morte.

COCA TARASCA.- Monstruo con cuerpo de dragón y cola de serpiente que vie en el mar. Dispone de dos grandes alas semejantes a las de los murciélagos, y cuatro patas con fuertes garras. Salía en ocasiones del mar para secuestrar y devorar chiquillas hasta que los muchachos de la villa de Redondela le dieron muerte.

CHASCO.- Páxaro maldito do cal a metade pertencelle ó demo, polo cal non se come.

CHASCO.- Pájaro maldito, del cual la mitad pertenece al demonio, por eso no se come.

DRAGON.- Monstro con forma de enorme serpe que ten ás e pes. Dispoñen do don da palabra. Son moi lónxevos e tamen voraces. Botan lume pola boca. Gostan de ir a Babilonia.

DRAGÓN.- Monstruo con forma de enorme serpiente que tiene alas y pies. Disponen del don de la palabra. Son muy lóngevos y también muy voraces. Hechan fuego por la boca. Les gusta ir a Babilonia.

FORMIGAS DE BELÉN.- Formigas invisibles que os nenos invocan para obrigar a outros cativos que saben dun niño de páxaro a rebelar o seu paradoiro.. Crese tamén que estas formigas son almas reencarnadas ou Xente Cativa.

FORMIGAS DE BELEN.- Hormigas invisibles que los niños invocan para obligar a otros niños que saben de un nido de pájaro a rebelar su paradero. Se creee también que estas hormigas con almas reencarnadas o Xente Cativa.

GALIÑA CON PITOS.- Transfórmase deste xeito o encanto que garda os tesouros que se atopan no fondo das fontes. Sae fora entre una morea de pitos. Si entre eles hai un de cor branca, sinifica que hai una Dona que pide que a desencanten.

GALIÑA CON PITOS:- Se trasforma de esta manera el encanto que guarda los tesoros que se encuentran en el fondo de las fuentes. Sale al exterior entre un montón de polluelos. Si entre ellos hay uno de color blanco, significa que hay una Dona, que pide que la desencanten.

GALIÑA DOS OVOS DE OURO.- É propriedade dunha princesa moura convertida en serpe. A galiña pon os ovos de ouro. A sua dona, a serpe, adoita verse nos amenceres cuha flor na boca, e quen a bique nos beizos desencántaa e convertea en muller, recibindo a cambio como agasallo a galiña dos ovos de ouro.

GALIÑA DOS OVOS DE OURO:- Es propiedad de una princesa moura, convertida en serpiente. La gallina pone los huevos de oro. Su dueña, la serpiente, acostumbra verse en los amaneceres con una flor en la boca, y quien la bese en los labios la desencanta y la convierte en mujer, recibiendo a cambio como regalo la gallina de los huevos de oro.

GATA BRANCA.- Aparécese nas encrucilladas e nos cruceiros, para enredarse entre as pernas da xente.

GATA BRANCA.- Se aparece en las encrucijadas y en los cruceros, para enredarse entre las piernas de la gente.

GRANDE BESTA.- Trátase dun gran cervo que autocúrase da sua epilepsia rañando una orella coa unlla do pé traseiro dereito. Os anacos das unllas úsanse como amuletos.

GRANDE BESTA.- Se trata de un enorme ciervo que se autocura de su epilepsia, rascando una oreja con la uña del pié trasero derecho. Los pedazos de las uñas se usan como amuletos.

LAGARTO DE DUAS COLAS.- Garda os tesouros e tamén é adiviñador. Sobre a area ou a fariña, pode escribir cos rabos os números do premio maior da lotaría.

LAGARTO DE DUAS COLAS.- Guarda los tesoros y es tambien adivino. Sobre la arena o la harina, puede escribir con el rabo los múmeros del premio mayor de lotería.

LAVACÚ.- Cabalo do demo que lava o cu na auga emponzonándoa.

LAVACÚ.- Caballo del demonio que lava el culo en el agua envenenándola.

LEONARDO.- Ten forma de macho cabrío, con tres cornos, barbas de cabra e orellas de raposo. O seu cu ten forma de cara e hai que bicalo. Na  noite de S. Xoan procede ó reparto de moscas as distintas partes do mundo. As moscas saen con os seus excrementos.

LEONARDO:- Tiene forma de macho cabrío, con tres cuernos, barbas de cabra y orejas de zorro. Su culo tiene forma de cara y hay que besarlo. En la noche de San Juan procede al reparto de moscas a las distintas partes del mundo. Las moscas salen con sus excrementos.

LOBERNO.- Ten forma de raposo. É xordo e non fuxe. A xente co medo que lles infunde afástase del e deixanlle comer todo o que queira. Hipnotiza ca sua ollada e ve a través das paredes.
Tamén desenterra os cadavres dos cimiterios para devoralos.

LOBERNO.- Tiene forma de zorro. Es sordo y no huye. La gente con el miedo que les inspira se apartan de el y le dejan comer todo lo que desee. Hipnotiza con su mirada y ve a través de las  paredes. También desentierra los cadáveres de los cementerios pra devorarlos.

LOBISHOME.- É un home ou muller que se transforma en lobo. Isto pode acontecer por maldición dos pais ou doutra persoa; por ter nacido na noite de Nadal ou de Venres Santo; por un meigallo; por ser o sétimo ou noveno irmán do mesmo sexo.
A transformación empeza cando a persoa sente un anceio irreprimibel de arrolarse na terra. Soe envorcarse onde fixeran cama os lobos reais, e mesmo faise coma eles superándoos en velocidade, forza, afouteza, crueldade e intelixencia.
Nese estado adícase a atacar, matar e devorar as persoas.
Cúrase a maldición se alguén faille sangue cunha aguillada de acivro abenzoada o Domingo de Ramos.

LOBISHOME.- Es un hombre o mujer que se transforma en lobo. Esto puede suceder por maldición de los padres o de otra persona; por tener nacido en la noche de Navidad o de Viernes Santo; por un hechizo; por ser el séptimo o el noveno hermano del mismo sexo.
La transformación empieza cuando la persona siente un ansia irrefrenable de arrullarse en la tierra. Suele revolcarse donde hiceron cama los lobos reales, e incluso se hace como ellos superándolos en velocidad, fuerza, valor crueldad e inteligencia.
En ese estado se dedica a atacar, matar y devorar a las personas.
Se cura la maldición si alguién le hace sangre con una aguijada de acebo bendecida el Domingo de Ramos.

LOBO DA XENTE.- Mozo ou moza que por maldición paterna convértese en lobo. Tamén pode ser por fada e a maldición dura sete anos.
En ocasions andan en grupos de tres. Só comen xente a que esnaquizan primeiro.
Se son feridos cunha pedra ou cunha arma punzante, acábaselles a maldición e transfórmanse en persoas normais.

LOBO DA XENTE.-  Muchacho o muchacha que por maldición paterna se convierte en lobo. También puede ser por destino y la maldición dura siete años.
En ocasiones andan en grupos de tres. Solo comen gente a la que destrozan primero.
Si son heridos con una piedra o con un arma punzante, se les acaba la maldición convirtiéndose en personas normales.

MONSTRO DA LAGOA.- Vive na lagoa de Castelo, perto de Muras na que garda una Campá de Ouro, no fondo da mesma. Cando a lagoa seca o monstro e o tesouro entérranse nela e desaparecen. Este monstro ten parentesco coa Serpe, co Dragón, coa Coca e tamen co do lago Ness, sendo un mito moi común nos países celtas.

MONSTRO DA LAGOA.- Vive en la laguna de Castelo, cerca de Muras en la que guarda una ampana de oro, en el fondo de la misma. Cuando la laguna se seca, el monstruo y el tesoro se entierran en ella y desaparecen. Este monstruo tiene parentesco con la Serpiente, con el Dragón, con la Coca, y también con el del lago Ness, siendo un mito muy común en los  países celtas.

MOSCA RAXADA.- É no que se transforman as bruxas para facer dano ós que traballan cos animais. Pódense matar con varas de oliveira bendita para facer aspersions.

MOSCA RAXADA.- Es en lo que se transforman las brujas para hacer daño a los que trabajan con animales. Se pueden matar con varas de olivo benditas para hacer aspersiones.

MULLER CERVA.- Doncela que nos Ancares transformábase nunha cerva branca. Un irmán dela saíu de caza e matou una cerva branca. Ao non poder transportala no lombo, optou por curtarlle unha pata para ensinarlla a sua familia. Cando lla amouso, a pata transformárase nunha man que todos recoñeceron como a da irmá desparecida.

MULLER CERVA.- Doncella que en los Ancares se transformaba en una cierva blanca. Un hermano de ella salió de caza y mató a una cierva blanca. Al no poder trasportarla a hombros, optó por cortarle una pata con el fin de enseñársela a la familia. Cuando se la mostró la pata se transformara en una mano que todos reconoceron como la de la hermana desaparecida.

PEREGRINA.- Ánima en pena con figura de Gata Branca que aparece polas noites enredándose nos pés dos camiñantes para impedirlles camiñar.

PEREGRINA.- Ánima en pena con figura de Gata Blanca que aparece por las noches enredándose en los piés de los caminantes para impedirles caminar.

PITO BRANCO.- Entre o fato de pitos da "Galiña con pitos", soe haber un abrancazado antre todos os demais que son negros. A persoa que se faga co pito branco no mencer do S. Xoán, casará cunha fermosa dona.

PITO BRANCO.- Entre el grupo de pollis de la "Galiña con pitos", suele haber uno blanquecino entre todos los demás que son negros. La persona que consiga el pollo blanco al amanecer de San Juan, se casará con una hermosa señora.

PORCA.- Forma que pode adoitar unha ánima, para aparecérselle a un parente e pedirlle unhas misas.

PORCA.- Forma que puede adoptar una ánima, para pararecérsele a un pariente y pedirle unas misas.

PRINCESIÑA TROITA.- Na parroquia de Ramil en Castro de Rei, vive nunha fonte unha princesiña moura trasformada en troita.

PRINCESIÑA TROITA.- En la parroquia de Ramil en Castro de Rei, vive en una fuente una princesita moura, transformada en trucha.

PRÍNCIPE CARNEIRO.-  Príncipe que transmutado en carneiro, axudou a unha princesa a conquerir a caixa dos demachiños. Logo esta deulle un bico en agradecemento, e o carneiro transformouse nun príncipe moi lanzal co que casou.

PRÍNCIPE CARNEIRO.- Principe que transformadfo en carnero, ayudó a una princesa a conseguir la caja de los "demachiños". Después de que esta le dió un beso en agradecimiento, el carnero se transformó en un príncipe muy apuesto con el que se casó.

RAIÑA DAS SERPES.- Serpe que formou parte dunha invasión delas que se produxo en Paderne, e que como raiña das mesmas levaba unha pedra negra na cabeza.
Foi capturada por un crego que lle puxo como isca unha oca. O frade mandou engranzar a pedra nun anel que logo lle ofreceu a Virxe.

RAIÑA DAS SERPES.- Serpiente que formó parte de una invasión de ellas que se produjo en Paderne, y que como reina de las mismas llevaba una piedra negra en la cabeza.
Fué capturada por un clérigo que le puso como cebo una oca. El fraile mandó enengarzar la piedra en una anillo que después ofereció  a la Virgen.

RAIÑA LOBA.- Presumiblemente é unha ogra ou xiganta que asoballava os vasalos do lugar de Figueirós, ata que foi morta por estes.

RAIÑA LOBA.- Presumiblemente es una ogra o giganta que sojuzgaba a los vasallos del lugar de Figueirós, hasta que estos la mataron.

RAPOSA DO AIRE.- Non adoita ter forma visible. Crese que pode ser unha alma en pena, con forma de raposa que bota labaradas de lume polos ollos e a boca, e tamén berra. Xúntase a porta dos defuntos que foron mala xente, e agarda por eles para levalos ó inferno.

RAPOSA DO AIRE.- No acostumbra a tener forma visible. Se cree que puede ser un alma en pena con forma de zorra que arroja llamaradas de fuego por los ojos y la boca y también grita. Se arrima a la puerta de los difuntos que fueron malas personas y espera por ellos para llevarlos al infierno.

RAPOSIÑO DO COLAR DE OURO.- Nunha parroquia de Outeiro de Rei, aparécese o alborear un raposiño que leva no pescozo un colar de ouro, pero que é imposible de cazar.

RAPOSIÑO DO COLAR DE OURO.- En una parroquia de Outeiro de Rei, se aparece al amanecer un zorrito que lleva en el pescuezo un collar de oro, pero que es imposible de cazar.

SAPO DO AIRE.- Ten forma de moucho, e cando se lle ve laiando por riba dalgunha casa é sinal de morte.

SAPO DO AIRE.- Tiene forma de mochuelo, y cuando sele ve quejándose por encima de alguna casa es señal de muerte.

SEREA.- Son seres co corpo de muller fermosa e de cintura para abaixo con cola coma a dos peixes. Coas suas voces atraen aos mariñeiros para afogalos e viven baixo o mar en pazos cheos de riquezas.

SEREA.- Son seres con cuerpo de hermosa mujer y de cintura para abajo con cola como la de los peces. Con sus cantos atraen a los marineros para ahogarlos y viven bajo el mar en palacios llenos de riquezas.




No hay comentarios:

Publicar un comentario